Preek van de week, zondag 20 april

Voorganger: Ds. A. Hakvoort Zoeken naar de levende
Tekst van vandaag: Lucas 24 : 13- 12

Op de eerste Paasmorgen treffen we een aantal vrouwen aan. Zij zorgden voor Jezus en de discipelen
op zijn reizen door Israël en hebben daardoor de missie van Jezus gezien. Zij blijven bij Jezus tot aan
het graf aan toe terwijl de discipelen eerder al waren afgehaakt.
Zij hebben Zijn lijden en dood van dichtbij en intens meegemaakt. Na de sabbat kwamen ze terug op
de begraafplaats om het lichaam van Jezus te verzorgen. De vrouwen vinden er twee dingen: Een
open graf, en het ontbreken van het lichaam van Jezus. Ze weten zich geen raad.
De dood is alom aanwezig in ons leven. Het is de enige echte zekerheid. Een leeg graf is dan ook
onvoorstelbaar.
Dan verschijnen er ineens twee mannen in stralende kleding, die de vrouwen de weg wijzen bij de
doodlopende weg van het graf. Zij stellen een verrassende vraag. Waarom zoeken jullie de levende
bij de doden? En doen er nog een schepje bovenop. “Hij is niet hier.” Moeten ze dan onverrichter
zake naar huis?
Wat zoeken wij in de kerk? Wat is er te vinden? Rust, traditie, mensen die naar je omzien? Verwacht
je er Jezus te vinden? Een levende Jezus? Hopelijk herken je iets van de radeloosheid van de vrouwen
op de Paasmorgen.
Is God voor jou te vinden? Weet je het even niet meer en zegt de uitbundigheid van Pasen je niets.
De radeloosheid van de vrouwen was voor God een gelegenheid om over te komen. Jezus is de
levende zoon van een levende God. Die laat sporen na. Die spreekt, zoekt en hoort je. Ook als jij Hem
kwijtgeraakt bent.
De vrouwen zoeken in de verkeerde richting. Het draait er op uit, dat zij als zoekers zelf gevonden
worden.
Zij zochten een dode Jezus, maar de levende Jezus vindt hen. Wij komen naar de kerk om Jezus te
vinden. Hij nodigt ons en vindt ons in de liefde waarmee Hij ons met elkaar verbindt. Hij leeft en wie
leeft heeft lief.